根据结构及合成所用化学药品的不同，黏土稳定剂的研究大致可分为三个阶段[

Σύμφωνα με διαφορετική δομή και πηλό σταθεροποιητές που χρησιμοποιούνται για τη σύνθεση των χημικών ουσιών μπορεί να διαιρεθεί σε τρία στάδια [17]: <br>(1) 1950 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1960, κυρίως για τη σταθεροποίηση της αργίλου αντι-παράγοντα διόγκωσης με ένα ανόργανο άλας? <br>(2 ) 1970 κυρίως ανόργανα πολυμερή πολυπυρηνικών και κατιονικά επιφανειοδραστικά για τη σταθεροποίηση της αργίλου: <br>(3) μετά από 80 χρόνια, μια μελέτη για τον κύριο κατιονικό οργανικό πολυμερές σταθεροποιητικό πηλό. <br>Ανόργανα άλατα, πηλό σταθεροποιητές. Από τα αρχικά στάδια της πεδίου ανάπτυξης χρησιμοποιώντας διάφορα ανόργανα άλατα πηλού σταθεροποιητή, η οποία λαμβάνεται με αναγωγή της εξάπλωσης του ηλεκτρικού διπλού πάχους στρώματος και επιφάνειας σωματιδίου δυναμικό Ζήτα πηλό σταθεροποιητικό πηλό? Κατά προτίμηση όπου οι αντι-διόγκωσης αποτελέσματα, το πιο χρησιμοποιείται είναι το άλας καλίου, επειδή η διάμετρος του καλίου κοπής ανοίγματος (0.266nm) σε διάμετρο και τα ορυκτά αργίλου (0,28nm), λαμβάνοντας ταιριάζει με τα ιόντα καλίου εύκολα να εισέλθουν το χώρο, έτσι ώστε να αποτελεσματικά Εξουδετερώστε αρνητικά φορτισμένες πηλό ορυκτές επιφάνειες, τις λειτουργίες του αντι-διόγκωσης. Ανόργανα άλατα με μια ευρεία παροχή σταθεροποιητών πηλό, ανέξοδο, και απλή χρήση, αλλά είναι μόνο προσωρινά σταθερά σωματίδια αργίλου, αντι-οίδημα σύντομη περίοδο, και η ικανότητα αντι-διάβρωση είναι κακή, κακή σταθερότητα, σταθεροποιητής άργιλος είναι μια μη μόνιμη , χρησιμοποιείται κυρίως σε εργασίες γεώτρησης, οξίνιση, διάρρηξη. <br>Ανόργανα σταθεροποιητή πολυμερές πηλό. Ανόργανα κατιόντα περιλαμβάνουν αλουμίνιο υδροξυ πολυμερή, υδροξυ, οξείδιο του ζιρκονίου ή τα παρόμοια, τα οποία μπορούν να γεφυρώνονται πολυπυρηνικών υδροξυ ιόντων και ένα υψηλό θετικό δασμολογική δομή παρόμοια διαστάσεως πηλό, και σφιχτά προσροφημένο επί της αργίλου σε νερό που έχει μία επιφάνεια. Έτσι, είναι δυνατόν να μειώνουν αποτελεσματικά τις αρνητικές ηλεκτρικές ιδιότητες του πηλού, επέκταση αναστέλλουν, και μπορεί να επεξεργαστεί μια μεγάλη περιοχή της δεξαμενής. περίοδος επεξεργασία είναι μακρύτερο από τα ανόργανα άλατα: Το μειονέκτημα είναι ότι δεν εφαρμόζεται σε ανθρακικά πετρώματα, μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνον υπό ασθενώς όξινες συνθήκες. Οξύ αντίσταση, ανεπαρκή εφοδιασμό, υψηλές τιμές. Επί του παρόντος, τα προτιμώμενα ανόργανα πολυμερή κατιόν που χρησιμοποιούνται στον τομέα του πετρελαίου είναι υδροξυ και το αλουμίνιο υδροξυχλωριούχο ζιρκόνιο.<br>Οι κατιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες. Τα κατιονικά επιφανειακά δραστικός παράγοντας διαλύεται στο νερό σε διάσταση οργανικό κατιόν, το οποίο φέρει ιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες μπορεί να είναι υποκατεστημένη για ανόργανα μεταλλικά ιόντα ορυκτό επιφάνεια του αργίλου (π.χ., Κ +, Mg2 +, Ca2 +, κλπ), οργανικά ουρά κατιόν εκτείνεται μέσα στο χώρο που σχηματίζεται pro αλειφατικά και υδρόφοβο στρώμα προσρόφησης, για το διαχωρισμό των υδάτων και αργιλικά ορυκτά. Εν τω μεταξύ, η επιφάνεια του αρνητικά φορτισμένου ορυκτού αργίλου είναι κατιόντα και την απορρόφηση του, μειώνοντας έτσι τις ορυκτή άργιλο στρώματα. Αποφεύγουν την απωστική δύναμη μεταξύ της διασποράς και της μετανάστευσης της επέκτασης ενυδάτωσης. Όταν η οργανική ομάδα είναι ένα μακράς αλυσίδας κατιονικό επιφανειοδραστικό, αυτό θα εμποδίσει άλλα μικρά κατιόντα στις θέσεις προσρόφησης. Δεν θα αντικατασταθεί από άλλα κατιόντα. Περαιτέρω, ο σχηματισμός των δεσμών υδρογόνου και δυνάμεις Van der Waals μπορεί επίσης να προσροφηθεί επί της επιφανείας των σωματιδίων αργίλου, ως εκ τούτου, κατιονικά τασιενεργά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σταθεροποιητής πηλό. Ωστόσο, όταν ένα κατιονικό τασιενεργό χρησιμοποιείται ως σταθεροποιητής πηλός, είναι εύκολο να σχηματίσει ένα ίζημα, σουλφονικά πετρελαίου ή πολυακρυλαμιδίου και μερικώς υδρολυμένη ανιονικά βιοπολυμερή αντιδρούν με τις χημικές ουσίες και το νερό από τη δεξαμενή μπορεί να διαβραχεί αντίσταση γίνεται λάδι-υγρή, προκαλώντας έλαιο. Επέκταση και διασπορά, μειώνοντας έτσι το νερό σχετική διαπερατότητα. <br>Το οργανικό πολυμερικό κατιονικό σταθεροποιητή πηλό. Πολυμερή αυτού του τύπου που έχει ένα θετικό υψηλή πυκνότητα φορτίου, μπορεί να διαχωριστεί σε νερό για να παραχθεί ένα υψηλό θετικό κατιόν. Μπορεί να είναι ένα πλήθος από σωματίδια αργίλου προσροφάται ταυτόχρονα. Προσρόφηση προστατευτικό φιλμ που σχηματίζεται πάνω στην επιφάνεια των σωματιδίων αργίλου, για να το προστατεύσει και να αποτρέψει την ενυδάτωση επέκτασή της και τη μετανάστευση διασπορά. Επίδραση του κατιονικού πολυμερούς αξίας οργανική ρΗ είναι πολύ μικρή, η ικανότητα απορρόφησης, και ο σχηματισμός της προσαρμοστικότητας. Αυτή η σταθερότητα είναι πολύ καλύτερη από την σταθερότητα του σταθεροποιητή και του πολυμερούς Τα ανόργανα άλατα πολλαπλών πυρήνων. Πρόκειται για ένα πήλινο, έχει ευρείες προοπτικές εφαρμογής. Σταθεροποιητής. Η κατιονική ομάδα που περιέχεται στα οργανικά κατιονικά πολυμερή μπορούν να χωριστούν σε τρεις τύπους: πολυ-τεταρτοταγή άλατα αμμωνίου, άλατα τεταρτοταγούς φωσφονίου, και πολυπροπυλένιο πολυαιθυλένιο άλας τριτοταγούς σουλφονίου. Όπου το polyquaternium είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο και τα πλέον ευρέως χρησιμοποιούμενα άλατα. Ένας σταθεροποιητής, έχει γίνει το επίκεντρο της έρευνας και διεθνείς εμπειρογνώμονες.

Ανάλογα με τη δομή και τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη σύνθεση, η μελέτη των σταθεροποιητών αργίλου μπορεί να χωριστεί σε τρία στάδια:<br>(1) από τη δεκαετία του 1950 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1960, η κύρια χρήση των ανόργανων άλατος αντι-εισπνοών για τη σταθεροποίηση πηλό?<br>(2) στη δεκαετία του 1970, ο πηλός σταθεροποιήθηκε κυρίως με ανόργανα πολυμερή πολλαπλών πυρήνων και κατιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες:<br>(3) μετά τη δεκαετία του 1980, η έρευνα διεξήχθη κυρίως στο σταθερό πηλό των οργανικών πολυμερών με βάση τα κατιόντα.<br>Ανόργανα σταθεροποιητές άλατος πηλού. Oil Fields έχουν χρησιμοποιήσει μια ποικιλία ανόργανων σταθεροποιητών αλάτι πηλό από την πρώιμη ανάπτυξή τους, η οποία σταθεροποιεί πηλό με τη μείωση της διάχυσης του διπλού στρώματος πάχους και ζήτα δυναμικό στην επιφάνεια των σωματιδίων αργίλου? Ταίριασμα, έτσι ώστε τα ιόντα καλίου εύκολο να εισέλθουν σε αυτό το χώρο για την αποτελεσματική και την αρνητική ηλεκτρική φύση της επιφάνειας των ορυκτών αργίλου, παίζουν ρόλο στην αντι-επέκταση. Ο ανόργανος αλατισμένος σταθεροποιητής αργίλου έχει τα πλεονεκτήματα του ευρέος ανεφοδιασμού, χαμηλή τιμή, απλή χρήση, αλλά μπορεί μόνο προσωρινά να σταθεροποιήσει τα μόρια αργίλου, η κοντή αντι-διογκωμένη περίοδος ισχύος, και η κακή ικανότητα αντι-έξαψης, κακή σταθερότητα, είναι ένας μη-μόνιμος σταθεροποιητής αργίλου, που χρησιμοποιείται κυρίως στη διάτρηση, την οξίνιση, τη θραύση και άλλες διαδικασίες.<br>Ανόργανος σταθεροποιητής πολυμερούς πηλού. Τα ανόργανα ιονικά πολυμερή σώματα περιλαμβάνουν κυρίως το αργίλιο υδροξυ, το ζιρκόνιο, το οξείδιο ζιρκονίου, κ. λπ., μπορούν να είναι στο ύδωρ με μια υψηλή θετική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας και η δομή είναι παρόμοια με την ιονική αποχώρηση γεφυρών πολυπυρηνικής αργίλου, και στενά προσροφημένο στην επιφάνεια αργίλου. Επομένως, η αρνητική απόδοση δύναμης του πηλού μπορεί να μειωθεί αποτελεσματικά, η επέκτασή του μπορεί να ανασταλεί, και οι μεγάλες περιοχές της δεξαμενής μπορούν να αντιμετωπιστούν. Η θεραπεία είναι μακρύτερη από τα ανόργανα άλατα: το μειονέκτημα είναι ότι δεν είναι κατάλληλο για τους σχηματισμούς βράχου ανθρακικού άλατος και μπορεί μόνο να χρησιμοποιηθεί κάτω από τις αδύνατες όξινες συνθήκες. Κακή αντίσταση οξέος, ανεπαρκής ανεφοδιασμός, υψηλή τιμή. Επί του παρόντος, τα καλύτερα ανόργανα πολυμερή κατιόντα που χρησιμοποιούνται σε πετρελαιοπηγές είναι το αλουμίνιο και το Υδροβιολογικό.<br>Ιοντικό επιπολής ζαχαροκάλαμου. Η επιφάνεια actist κατιόντων διαλύεται στο νερό για να απελευθερώσει τα οργανικά κατιόντα, αυτά τα επιφάνεια-ενεργώντας ιόντα μπορούν να αντικαταστήσουν τα ανόργανα ιόντα μετάλλων (π.χ. κ,, Mg2, Ca2, κ. λπ.) στην επιφάνεια των ορυκτών αργίλου, και οι οργανικές ουρές των κατιόντων επεκτείνονται στο διάστημα για να διαμορφώσουν ένα λιπιδικό στρώμα προσρόφησης και υδροφοβίας στο χωριστό ύδωρ και τα μεταλλεύματα αργίλου. Την ίδια στιγμή, το αρνητικό φορτίο στην επιφάνεια του ορυκτού πηλού εξουδετερώνεται από τα κατιόντα που απορροφά, μειώνοντας έτσι το στρώμα ορυκτών αργίλου. Η απέχθεια μεταξύ τους αποφεύγει την επέκταση ενυδάτωσης και τη μετανάστευση διασποράς. Όταν η οργανική αλυσίδα ομάδας του επιπολής κατιόντων είναι μακρύτερη, αποτρέπει άλλα μικρά κατιόντα από την είσοδο στο κέντρο προσρόφησης. Δεν θα αντικατασταθεί από άλλα κατιόντα. Επιπλέον, ο σχηματισμός της δύναμης van der Waal και οι δεσμοί υδρογόνου μπορούν επίσης να προσροφημένο στην επιφάνεια των μορίων αργίλου, έτσι οι κατιόντα-ιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σταθεροποιητές αργίλου. Ωστόσο, όταν το κατιόντα-Ion επιπολής χρησιμοποιείται ως σταθεροποιητής αργίλου, είναι εύκολο να αντιδράσει με ανιονικές χημικές ουσίες για να σχηματίσουν ιζήματα, σουλφονικό πετρελαίου ή μερικώς υδρολυτικές πολυακριλαμιδίου και βιοπολυμερή, και μπορεί να αλλάξει τη δεξαμενή από την ενυδάτωση στο πετρέλαιο-βρέξιμο, με αποτέλεσμα τη μόλυνση του πετρελαίου. Επέκταση και διασπορά, μειώνοντας έτσι τη σχετική διαπερατότητα του νερού.<br>Οργανικός σταθεροποιητής αργίλου πολυμερούς κατιόντων. Αυτός ο τύπος πολυμερούς έχει μια υψηλή θετική πυκνότητα δαπανών που μπορεί να dissotrued στο νερό για να παραγάγει τα υψηλά θετικά ιόντα Yang. Μπορεί να προσροφημένο σε πολλαπλά σωματίδια πηλού την ίδια στιγμή. Η προστατευτική μεμβράνη προσρόφησης σχηματίζεται στην επιφάνεια των σωματιδίων πηλού για να την προστατεύσει και να αποτρέψει την ενυδάτωση της να επεκταθεί και να διασκορπιστεί. Το οργανικό κατιόντα polymerhase η αξία pH έχει την ελάχιστη επίδραση, την ισχυρή δυνατότητα προσρόφησης, και την ισχυρή προσαρμοστικότητα στο σχηματισμό. Η σταθερότητα αυτού του σταθεροποιητή είναι πολύ καλύτερη από αυτή των ανόργανων αλάτων και ανόργανων πολλαπλών πυρήνων πολυμερή. Είναι ένα είδος πηλού, με ευρείες προοπτικές εφαρμογής. Σταθεροποιητή. Σύμφωνα με τα κατιόντα που περιλαμβάνονται, τα οργανικά πολυμερή κατιόντων μπορούν να χωριστούν σε τρεις τύπους: polymonium άλας, άλας Πολυφωσφορικού άλατος και πολυ-θειικό άλας. Μεταξύ αυτών, το πολυ-εποχιακό άλας αμμωνίου είναι το ευρύτατα χρησιμοποιημένο και ευρέως χρησιμοποιημένο άλας. Ένα είδος σταθεροποιητή έχει γίνει το επίκεντρο της έρευνας εμπειρογνωμόνων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με τη διαφορετική δομή και τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη σύνθεση, η έρευνα για τον σταθεροποιητή πηλού μπορεί να διαιρεθεί σε τρία στάδια [17]:<br>(1) Από την δεκαετία του πενήντα έως τα τέλη του 60s, ανόργανο αντίδοτο για το αλάτι χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη σταθεροποίηση του πηλού·<br>(2) Κατά την 70η δεκαετία, ανόργανα πολυμερή και κατιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για τη σταθεροποίηση των άργιων<br>(3) Από την δεκαετία του ’80, η έρευνα σχετικά με τις κατιονικές οργανικές πολυμερείς σταθεροποιημένες άργιλοι έχει διεξαχθεί.<br>Ανιχνευτής ανόργανης πηλού αλατιού.Διάφοροι σταθεροποιητές ανόργανης αργίλου έχουν χρησιμοποιηθεί σε πετρελαιοπηγές από το πρώιμο στάδιο ανάπτυξης. Σταθεροποιούν τον πηλό μειώνοντας το πάχος της διάχυσης του διπλού ηλεκτρικού στρώματος και του δυναμικού ζετα στην επιφάνεια των σωματιδίων αργίλου. Μεταξύ αυτών, το άλας καλίου είναι το καλύτερο και το πλέον χρησιμοποιούμενο, διότι η διάμετρος του ιόντος καλίου (0.266nm) ταιριάζει με την εσωτερική διάμετρο κοπής του ορυκτού πηλού (0.28nm), γεγονός που κάνει το ιόντα καλίου να εισέρχεται εύκολα στο χώρο αυτό και αποτελεσματικάΕξουδετέρωσε τον αρνητικό ηλεκτρισμό στην επιφάνεια των ορυκτών πηλού και προλαμβάνει το πρήξιμο.Ο ανόργανος σταθεροποιητής αργίλου είναι ένα είδος μη μόνιμου σταθεροποιητή πηλού, ο οποίος χρησιμοποιείται κυρίως για γεωτρήσεις, οξίνιση, ρωγμάτωση και άλλες εργασίες.<br>Ανιχνευτής πηλού ανόργανου πολυμερούς.Τα ανόργανα κατιονικά πολυμερή περιλαμβάνουν κυρίως υδροξύλιο αργίλιο, υδροξυλ ζιρκόνιο, ζιρκόνιο κ.λπ. Μπορούν να διαχωρίσουν με πολυαιθυρικά ιόντα υδροξύλης με υψηλή θετική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας και δομή παρόμοια με τον πηλό στο νερό, και προσροφιούνται στενά στην επιφάνεια του πηλού.Συνεπώς, μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τις αρνητικές ηλεκτρικές ιδιότητες του πηλού, να αναστείλει την ανάπτυξή του, και μπορεί να αντιμετωπίσει μια μεγάλη περιοχή δεξαμενών.Η περίοδος ισχύος της επεξεργασίας είναι μεγαλύτερη από εκείνη των ανόργανων αλάτων: το μειονέκτημα είναι ότι δεν είναι κατάλληλη για τον σχηματισμό ανθρακικού άλατος και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε αδύναμη κατάσταση οξέος.Κακή αντοχή σε οξύ, ανεπαρκής προσφορά και υψηλή τιμή.Επί του παρόντος, το καλύτερο ανόργανο κατιονικό πολυμερές που χρησιμοποιείται στο πεδίο του πετρελαίου είναι το υδροξείδιο του αλουμινίου και το υδροξείδιο του ζιρκονίου.<br>Κατιονική επιφανειοδραστικό.Η κατιονική επιφανειοδραστικότητα διαλύεται στο νερό και διαχωρίζει την οργανική ιόντα. Αυτές οι ιόντες με επιφανειακή δραστηριότητα μπορούν να αντικαταστήσουν τα ανόργανα ιόντα μετάλλου (όπως K+, Mg2+, Ca2+, κ.λπ.) στην επιφάνεια των ορυκτών πηλού. Η οργανική ουρά του κατιόντος εκτείνεται στο χώρο και σχηματίζει μια λιποφιλική και φοβία στρώμα προσρόφησης σε χωριστό νερό και ορυκτά πηλού.Ταυτόχρονα, το αρνητικό φορτίο στην επιφάνεια του ορυκτού πηλού εξουδετερώνεται από το κατιόν που απορροφά, μειώνοντας έτσι το στρώμα ορυκτού πηλού.Η απωθητική δύναμη μεταξύ τους αποφεύγει την αύξηση της ενυδάτωσης και τη μετανάστευση διασποράς.Όταν η οργανική ομάδα του κατιονικού επιφανειοδραστικού παράγοντα είναι μακρά, θα αποτρέψει την είσοδο άλλων μικρών κατιόντων στο κέντρο προσρόφησης.Δεν θα αντικατασταθεί από άλλα κατιόντα.Επιπλέον, η δύναμη των Βάντερ Γουάαλ και ο δεσμός υδρογόνου μπορούν επίσης να προσροφηθούν στην επιφάνεια των πηλινών σωματιδίων, έτσι ώστε οι κατιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σταθεροποιητές πηλού.Ωστόσο, όταν οι κατιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες χρησιμοποιούνται ως σταθεροποιητές πηλού, είναι εύκολο να αντιδράσουν με ανιονικές χημικές ουσίες για να σχηματίσουν καθίζηση, σουλφονικά άλατα πετρελαίου ή μερικώς υδρολυμένα πολυακρυλαμίδη και βιοπολυμερή, και μπορούν να μεταβάλουν τη δεξαμενή από τη υγροποίηση του νερού σε υγρή κατάσταση του πετρελαίου, προκαλώντας έτσι ρύπανση του πετρελαίου.Επέκταση και διασπορά, μειώνοντας έτσι τη σχετική διαπερατότητα του νερού.<br>Οργανικός κατιονικός πολυμερής σταθεροποιητής πηλού.Αυτός ο τύπος πολυμερούς έχει υψηλή πυκνότητα θετικής φόρτισης και μπορεί να διαχωρίσει στο νερό για να παράγει υψηλά θετικά ιόντα.Μπορεί να προσροφηθεί από διάφορα σωματίδια πηλού ταυτόχρονα.Η προστατευτική μεμβράνη προσρόφησης σχηματίζεται στην επιφάνεια από σωματίδια αργίλου για να την προστατεύσει και να αποτρέψει την επέκταση της ενυδάτωσής της και τη διασπορά της μετανάστευσης.Το οργανικό κατιονικό πολυμερές έχει μικρή επίδραση στην τιμή pH, ισχυρή ικανότητα προσρόφησης και ισχυρή προσαρμοστικότητα στον σχηματισμό.Η σταθερότητα αυτού του σταθεροποιητή είναι πολύ καλύτερη από εκείνη των ανόργανων αλάτων και των ανόργανων πολυμερών πολυπυρηνικών.Είναι ένα είδος πηλού και έχει μια ευρεία προοπτική εφαρμογής.Σταθεροποιητής.Σύμφωνα με τις κατιοντικές ομάδες, τα οργανικά κατιονικά πολυμερή μπορούν να χωριστούν σε τρεις τύπους: πολυμερές άλας με τεταρτοταγή αμμώνιο, πολυμερές άλας φωσφόρου και πολυμερές τριτογενές άλας με θειάφι.Μεταξύ αυτών, το πολυμερές άλας αμμωνίου είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο αλάτι.Ένα είδος σταθεροποιητών έχει γίνει το επίκεντρο των εμπειρογνωμόνων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.