1.. Het doel van het kiezen van een

1.. Het doel van het kiezen van een wegroute is om de axiale weglijn op papier te selecteren op basis van de aard, het doel, de mate en de standaard van de weg in combinatie met lokale geologie, het oppervlak en de omstandigheden langs de lijn, en vervolgens rekening te houden met drie horizontale, verticale en horizontale factoren. Vanuit een positie. De keuze van de route moet gebaseerd zijn op het verzamelen van plannen, statistieken, verschillende topografische kaarten, geologische en meteorologische gegevens met betrekking tot het routeplan, alsmede op diepgaande enquêtes en enquêtes ter plaatse om ervoor te zorgen dat de diepte en kwaliteit van filmen en onderzoek niet worden uitgesloten. Een plan met een hogere waarde en een informatiever plan. De algemene regeling is een globale oplossing voor het bepalen van de hoofdrichting van de route, het vinden van mogelijke rijstroken tussen het startpunt, het eindpunt en de forten die tussen hen moeten passeren.De hoofdrichting van de route is compatibel met de wegomstandigheden. Er zijn vele factoren die de richting van de weg beperken en beïnvloeden: De subjectieve factor is de algemene richting van de weg, het niveau en de rol ervan, evenals de rol in het wegennet, zoals vermeld in het boek van projecttaken en aanverwante documenten, en de objectieve factor heeft betrekking op de eerste beweging in het gebied. waardoor de weg passeert. Locatie, verdeling van plaatsen en natuurlijke omstandigheden zoals topografie, geologie en weer. Subjectieve omstandigheden zijn de belangrijkste basis voor het kiezen van een wegroute, terwijl objectieve omstandigheden factoren zijn waarmee rekening moet worden gehouden bij het kiezen van een wegroute.Op basis van de hoofdrichting van de route werd vastgesteld dat een directe interpolatie en flatpoint methode werd gekozen op basis van het verschil in terrein en terrein, en vervolgens door de meeste van deze checkpoints. (Vooral op deze streng gecontroleerde punten) lijnen, het oversteken van aangrenzende lijnen, zijn een keerpunt in de route. In overeenstemming met technische indicatoren en natuurlijke omstandigheden worden drie factoren, horizontaal, verticaal en horizontaal, uitgebreid geëvalueerd, waarna de straal van de curve wordt getekend en het uitlijningswerk bijna voltooid is.