天冷得可怕，还下着雪，又已经黑了，这是一年的最后一个晚上——跨年夜。天

Estis terure malvarme, neĝis, kaj denove mallumiĝis.Tio estis la lasta nokto de la jaro-novjara vespero. Estis malvarme kaj mallume, kaj kompatinda knabineto kun nuda kapo kaj nudaj piedoj marŝis laŭ la strato. La vero estas jena: kiam ŝi foriris de hejmo, ŝi surhavis paron da pantofloj sur la piedoj; sed ĝi estis paro da grandaj pantofloj, kiujn portis ŝia patrino antaŭe. La pantofloj estis tiel grandaj, ke kiam pasis du superbaj vagonoj, ŝi rapidis trans la vojon kaj perdis sian kuron. Unu pantoflo ne plu troveblis, la alian pantoflon forprenis knabo. La knabo diris, ke kiam li havos infanojn, li uzos ĝin kiel lulilon.

天冷得可怕，还下着雪，又已经黑了，这是一年的最后一个晚上——跨年夜。天寒地冻，阴暗昏黑，一个光着头、赤着脚的穷困小女孩在街上走着。实情是这样的：出门离开家时， 她脚上穿着一双拖鞋；但那是一双很大的拖鞋，是她妈妈以前穿过的。那双拖鞋那么大，以至于当两辆华丽四轮马车疾速驰过时，她着急穿过马路，于是跑丢了。一只拖鞋再也无法找到了，另一只拖鞋被一个男孩拿跑了。那个男孩表示，当他有孩子的时候，他将用它当摇篮。<br>