ด้วยข้อกำหนดในการรักษาโครงสร้างที่เป็นกรอบหลักของบ้านเอาไว้ สถาปนิกจึงเสนอวิธี “แบ่ง” พื้นที่ออกเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าสองส่วนที่ด้านหน้าและด้านหลังของบ้าน ส่วนภายในทุบรื้อผนังสร้างช่องว่างขนาดใหญ่ ประตูหน้าบ้านเป็นบานเปิดติดกระจก ทำหน้าที่เบลอขอบเขตรวมพื้นที่ภายนอกเข้ากับพื้นที่ใช้ชีวิตภายใน สำหรับชานระเบียงที่มีชายคาคลุมสามารถใช้เป็นที่รับแขกแบบเป็นกันเองและเป็นโซนพักผ่อนของเจ้าของบ้านได้ ความโปร่งใสของบ้านทำให้เมื่อมองเข้ามาภายในสามารถมองเห็นห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องอาหารได้หมด